درک مجازی سازی
نرم افزار های جدید ، از سیستم عامل ها گرفته تا برنامه ها ، به طور مداوم خواسته‌های بیشتری را می‌طلبند ازجمله اطلاعات بیشتر، قدرت پردازش
بیشتر، حافظه بیشتر و ... . مجازی سازی باعث می شود که یک ماشین فیزیکی منفرد مانند چندین سرور عمل کند . با
مجازی سازی در هزینه ی تهیه سرورها و ایستگاه های کاری بیشتر صرفه جویی می کنید.
مجازی سازی فناوری است که به شما امکان می دهد چندین محیط شبیه سازی شده یا منابع اختصاصی از یک سیستم سخت افزاری فیزیکی واحد ایجاد کنید. نرم افزاری به نام hypervisor مستقیماً به آن سخت افزار متصل می شود و به شما اجازه می دهد یک سیستم را به محیط های جداگانه ، مجزا و ایمن تقسیم کنید که به آنها ماشین های مجازی (VM) می گویند. این ماشین های مجازی به توانایی hypervisor در جدا کردن منابع دستگاه از سخت افزار و توزیع مناسب آنها اعتماد دارند. مجازی سازی به شما کمک می کند تا بیشترین ارزش را از سرمایه گذاری های قبلی بگیرید.
سخت افزار فیزیکی مجهز به
hypervisor ، میزبان نامیده می شود ، در حالی که بسیاری از ماشین های مجازی که از منابع آن استفاده می کنند مهمان هستند. این مهمانان منابع محاسباتی مانند CPU ، Ram و HDDرا به عنوان مجموعه ای از منابع که به راحتی قابل جابجایی هستند ، در نظر می گیرند. اپراتورها می توانند موارد مجازی CPU ، حافظه ، فضای ذخیره سازی و سایر منابع را کنترل کنند ، بنابراین مهمانان در صورت نیاز همان میزان منابع مورد نیاز خود را دریافت می کنند.
مجازی سازی فناوری است که به شما امکان می دهد
با استفاده از منابعی که به طور سنتی به سخت افزار متصل هستند ، خدمات فناوری
اطلاعات مفید ایجاد کنید. به شما امکان می دهد با توزیع قابلیت های آن در بین بسیاری
از کاربران یا محیط ها ، از ظرفیت کامل یک ماشین فیزیکی استفاده کنید.
به عبارت عملی تر ، تصور کنید که سه سرور فیزیکی با اهداف اختصاصی اختصاصی دارید. یکی Mail Server ، دیگری Web Server است و سومی برنامه های داخلی قدیمی را اجرا می کند. هر سرور با ظرفیت حدود 30٪ استفاده می شود این یعنی فقط بخشی از پتانسیل اجرایی سرورها. اما از آنجا که برنامه های قدیمی برای عملکردهای داخلی شما مهم هستند ، باید آنها و سرور سوم میزبان آنها را نگه دارید ،آیا این مساله درست است؟
به طور سنتی ، بله. معمولاً اجرای تک تک وظایف در سرورهای شخصی آسان تر و قابل اطمینان تر می بود:یک سرور ، یک سیستم عامل ، یک کار. آسان نبود که به یک سرور چندین مغز بدهید. اما با مجازی سازی ، می توانید Mail Server را به دو بخش منحصر به فرد تقسیم کنید که می تواند کارهای مستقل را مدیریت کند ، بنابراین می توان برنامه های قدیمی را به Mail Server منتقل کرد. این همان سخت افزار است ، شما فقط بیشتر از آن با کارآیی بیشتری استفاده می کنید.
با در نظر داشتن امنیت ، می توانید سرور اول را دوباره تقسیم کنید تا بتواند کار دیگری را انجام دهد یعنی افزایش استفاده از 30٪ به 60٪ به 90٪. پس از انجام این کار ، سرورهای خالی اکنون می توانند برای کارهای دیگر مجدداً مورد استفاده قرار بگیرند یا کلاً بازنشسته شوند تا هزینه های خنک سازی و نگهداری کاهش یابد.
تاریخچه مختصر مجازی سازی
در حالی که می توان فناوری مجازی سازی را به دهه 1960 بازگرداند ، اما تا اوایل سال 2000 به طور گسترده ای مورد استفاده قرار نگرفت. فناوری هایی که مجازی سازی را امکان پذیر می کنند مانند hypervisors ده ها سال پیش برای دسترسی همزمان چندین کاربر به رایانه هایی که پردازش دسته ای انجام می دهند ، توسعه یافته است. پردازش دسته ای یکی از سبک های رایج در بخش تجارت بود که هزاران بار کارهای عادی را به سرعت انجام می داد (مانند حقوق و دستمزد).
نرم افزاری به نام hypervisors منابع فیزیکی را از محیط مجازی ( مواردی که به آن منابع نیاز دارند ) جدا می کند. Hypervisors می توانند در یک سیستم عامل (مانند لپ تاپ) قرار بگیرند یا مستقیماً روی سخت افزار نصب شوند (مانند یک سرور) ، این همان مجازی سازی است که در اکثر شرکت ها کاربرد دارد. Hypervisors منابع فیزیکی شما را گرفته و آنها را تقسیم می کنند تا محیط های مجازی بتوانند از آنها استفاده کنند.
منابع در صورت لزوم از محیط فیزیکی به بسیاری از محیط های مجازی تقسیم می شوند. کاربران در محیط مجازی (که معمولاً ماشین مهمان یا ماشین مجازی نامیده می شود) با آنها ارتباط برقرار کرده و آنها را اجرا می کنند.
ماشین مجازی به عنوان یک پرونده داده واحد عمل می کند. و مانند هر پرونده دیجیتالی ، می توان آن را از یک رایانه به رایانه دیگر منتقل کرد ، در یکی از آنها باز کرد و انتظار می رود که همان کار را انجام دهد.
هنگامی که محیط مجازی در حال اجرا است و کاربر یا برنامه ای دستورالعملی را صادر می کند که به منابع اضافی از محیط فیزیکی نیاز دارد ، hypervisor درخواست را به سیستم فیزیکی
انتقال می دهد و تغییرات را در حافظه پنهان می کند که همه اینها تقریباً با سرعت بومی اتفاق می افتد .
مجازی سازی منابع ، به مدیران این امکان را می دهد تا منابع فیزیکی خود را جمع کنند و حداکثر استفاده از سخت افزار را داشته باشند. بنابراین می توان زیرساخت های قدیمی را که نگهداری آنها گران است ، اما از برنامه های مهم پشتیبانی می کند ، برای استفاده بهینه مجازی سازی کرد.
مدیران ITدیگر لازم نیست صبر کنند تا هر برنامه ای از طریق سخت افزار جدید تأیید شود. فقط محیط را تنظیم کنید ، VM را lمنتقل کنید تا همه چیز مانند گذشته کار می کند. همچنین با آموزش و دانش صحیح می توان این محیط ها را بیشتر بهینه کرد تا قابلیت ها و تراکم بیشتری به دست آورد.
عملیات مجازی سازی چقدر ایمن است؟
شما می دانید که امنیت باید مداوم و یکپارچه باشد. مجازی سازی یک راه حل زیبا برای بسیاری از مشکلات رایج امنیتی است. در محیط هایی که سیاست های امنیتی به سیستم های جدا شده توسط فایروال احتیاج دارند ، این دو سیستم می توانند با خیال راحت در همان جعبه فیزیکی قرار بگیرند. در یک محیط توسعه ، هر توسعه دهنده می تواند جعبه شن و ماسه خود را داشته باشد ، در برابر کد امنیتی یا از توسعه دهنده دیگر ، مصون باشد.
چگونه ماشین های مجازی مدیریت می شوند؟
نرم افزار مدیریت مجازی سازی به گونه ای طراحی شده است که قابلیت مدیریت مجازی سازی را دارد. مطمئناً ، می توانید به صورت دستی منابع را در ماشین مجازی تخصیص دهید ، برای آنها در
سرورها جا بگذارید ، آنها را آزمایش کنید و در صورت لزوم وصله ها را نصب کنید. اما تقسیم سیستم های منفرد به صدها به معنای ضرب کار مورد نیاز برای به روز نگه داشتن ، به روز بودن و ایمن بودن این سیستم ها است.
اگر تمام
ماشین های مجازی به یک ابزار نظارت ، تهیه یا مدیریت متصل باشند ، می توان سیستم ها را به طور خودکار در دوره های اوج استفاده یا نگهداری به سخت افزار مناسب تر منتقل کرد.
تفاوت بین مجازی سازی و رایانش ابری چیست؟
اشتباه گرفتن این 2 آسان است ، خصوصاً به این دلیل که هر دو در اطراف جدا کردن منابع از سخت افزار برای ایجاد یک محیط مفید می چرخند. مجازی سازی به ایجاد ابر کمک می کند ، اما این باعث نمی شود آن را رایانش ابری کنید. اینطوری در موردش فکر کنید:
مجازی سازی فناوری است که عملکردها را از سخت افزار جدا می کند.
رایانش ابری بیشتر راه حلی است که به آن شکاف متکی است.
موسسه ملی استاندارد و فناوری 5 ویژگی محاسبات ابری را اینگونه بیان می کند:
. شبکه
. منابع
. رابط کاربری
. قابلیتهای تأمین و کنترل یا تخصیص خودکار منابع
در حالی که مجازی سازی باعث ایجاد شبکه و منابع می شود ، برای ایجاد یک رابط کاربری ، تأیید مجوزها و کنترل / تخصیص منابع ، به نرم افزار مدیریت اضافی و سیستم عامل نیاز است.
. مجازی سازی داده ها (Data virtualization)
داده هایی که در سراسر کشور پخش شده اند می توانند در یک منبع واحد ادغام شوند. مجازی سازی داده ها به شرکت ها این امکان را می دهد تا با داده ها به عنوان یک منبع پویا رفتار کنند فراهم کردن قابلیت پردازش که می تواند داده ها را از چندین منبع جمع کند ، منابع داده جدید را به راحتی در خود جای دهد و داده ها را متناسب با نیاز کاربر تغییر شکل دهد. ابزارهای مجازی سازی داده ها در مقابل چندین منبع داده قرار دارند و به آنها اجازه می دهد تا به عنوان منبع واحد رفتار کنند ، داده های مورد نیاز را در فرم مورد نیاز در زمان مناسب به هر برنامه یا کاربری تحویل دهند.
. مجازی سازی دسکتاپ (Desktop virtualization)
به راحتی با مجازی سازی سیستم عامل که به شما امکان می دهد چندین سیستم عامل در یک ماشین مستقر کنید اشتباه گرفته می شود مجازی سازی دسک تاپ به مدیر مرکزی (یا ابزار مدیریت خودکار) اجازه می دهد تا محیط های دسکتاپ شبیه سازی شده را همزمان در صدها ماشین فیزیکی مستقر کند. برخلاف محیط های دسک تاپ سنتی که به صورت فیزیکی روی هر دستگاه نصب ، پیکربندی و به روز می شوند ،
مجازی سازی دسک تاپ به مدیران اجازه می دهد پیکربندی ها ، به روزرسانی ها و بررسی های امنیتی گسترده را روی همه دسک تاپ های مجازی انجام دهند.
. مجازی سازی سرور (Server virtualization)
سرورها رایانه هایی هستند که برای پردازش حجم زیادی از وظایف خاص طراحی شده اند و بنابراین سایر رایانه ها مانند لپ تاپ ها و دسک تاپ ها می توانند کارهای مختلف دیگری را انجام دهند.
مجازی سازی سرور به شما امکان می دهد تا بیشتر از آن توابع خاص استفاده کنید که شامل تقسیم بندی آن است تا بتوان از اجزای مختلف برای سرویس دهی به چندین عملکرد استفاده کرد.
.
مجازی سازی سیستم عامل (Operating system virtualization)
مجازی سازی سیستم عامل در هسته (Kernel) اتفاق می افتد.
این یک روش مفید برای اجرای محیط های لینوکس و ویندوز در کنار هم است. شرکت ها همچنین می توانند سیستم عامل های مجازی را به کامپیوترها هدایت کنند که:
1. هزینه های عمده سخت افزار را کاهش می دهد ، زیرا رایانه ها به چنین توانایی های قوی نیاز ندارند.
2.
امنیت را افزایش می دهد ، زیرا همه موارد مجازی قابل نظارت و جداسازی هستند.
3.
زمان صرف شده در خدمات IT مانند به روزرسانی های نرم افزار را محدود می کند.
.
مجازی سازی شبکه (Network functions virtualization)
مجازی سازی توابع شبکه( NFV) توابع اصلی شبکه را از هم جدا می کند (مانند سرویس های دایرکتوری ، اشتراک فایل و پیکربندیIP )بنابراین می توان آنها را در محیط ها توزیع کرد.
مجازی سازی شبکه تعداد اجزای فیزیکی را کاهش می دهد مانند: سوئیچ ها ، روترها ، سرورها ، کابل ها و هاب ها که برای ایجاد شبکه های مستقل چندگانه مورد نیاز است و به ویژه
در صنعت ارتباطات از راه دور محبوب است.
چرا شرکت شبکه رسام دوراندیش را انتخاب کنیم؟
با بیش از 10 سال تجربه موفق در زمینه طراحی ، مشاوره و پیاده سازی مجازی سازی در کنار شما هستیم ، ما مدت طولانی است که از توسعه مجازی سازی پشتیبانی می کنیم . تیم مهندسی
شبکه رسام دوراندیشبا گذشت سال های متعدد در کنار هم، توانسته پیشرفته ترین پروژه های IT را به نحو احسنت پیاده سازی کند.پروژه هایی در اندازه های سازمانی، پیچیده و حساس.که توانسته ایم در تمامی پروژه ها رضایت 100 درصدی از مشتریان خود کسب کنیم.
باما در تماس باشید .