یک شبکه ارتباطی (یا ارتباطات سیستم) دستگاه ها را به داده ها متصل می کند و اطلاعات را می توان در میان آنها به اشتراک گذاشت.

Personal Area Networks :PAN ها دستگاه های هوشمند یا وسایل الکترونیکی در محدوده حدود 30 فوت (10متر) و بدون استفاده از سیم یا کابل را بهم متصل می کنند. از PAN می توان برای همگام سازی داده ها از یک دستگاه دستی به رایانه رومیزی ، انتقال داده ها به صورت بی سیم به یک چاپگر ، یا انتقال داده ها  از یک گوشی هوشمند به یک هدست بی سیم استفاده کرد.

Local Area Networks: شبکه های محلی، شبکه های ارتباطی داده ای هستند که کامپیوترهای شخصی بسیار محدود را بهم متصل می کند منطقه جغرافیایی این نوع شبکه معمولاً یک در ابعاد یک ساختمان است. شبکه های داخلی که توسط اکثر مشاغل اداره می شوند ، سایت های رایانه ای مدارس و شبکه های خانگی ، شبکه های Wi-Fi که می توانید در فرودگاه ها ، کافی شاپ ها ، مغازه ها و مکان های عمومی دیگر که به آنها دسترسی دارید نمونه هایی از این نوع شبکه هستند.

Wide Area Networks: شبکه های WAN منطقه جغرافیایی وسیعی را پوشش می دهند و معمولاً از چندین شبکه کوچکتر تشکیل شده است که معمولا از سیستم عامل ها و شبکه های مختلف رایانه ای استفاده می کنند. اینترنت بزرگترین WAN جهان است . سایر شبکه های WAN عمومی شامل سیستم های تلفنی ، کابلی، سیستم های تلویزیونی و ارتباطات ماهواره ای هستند.

 

 

1. شبکه های بیسیم (Wireless Networks): شبکه های بیسیم شبکه هایی هستند که در آن ها از امواج رادیویی به جای کابل مسی و یا فیبر نوری به عنوان واسط فیزیکی استفاده می شود شبکه های بیسیم در ابتدا تنها برای ایجاد شبکه های محلی کوچک استفاده می شدند امّا با پیشرفت فناوری شبکه های بیسیم، بستر مناسبی برای ارتباطات راه دور بدون سیم نقطه به نقطه و مستقل از بستر مخابراتی فراهم گردید.امروزه شبکه های بی سیم کاربرد بسیار زیادی در انتقال اطلاعات در محیط های شهری و بین شهری داشته و ایجاد ارتباطاتی که تا چند سال پیش غیر ممکن به نظر می رسید را بسیار آسان نموده است.

کانالهای ارتباطی بی سیم ، گسترده ترین کانال های بی سیم برای شبکه های ارتباطی سیگنال های رادیویی و مایکروویو هستند. بیشتر کانالهای بی سیم داده ها را به صورت سیگنالهای RF که معمولاً به امواج رادیویی شناخته می شوند ، انتقال می دهند. سیگنال های RF توسط فرستنده و گیرنده (ترکیبی از فرستنده و گیرنده) مجهز به آنتن ارسال و دریافت می شوند. دستگاه های مورد استفاده با اتصالات بی سیم مجهز به گیرنده های هستند که شامل فرستنده برای ارسال داده و گیرنده برای جمع آوری داده ها هستند. یک گیرنده دارای یک آنتن است که معمولا قابل مشاهده است .

انواع شبکه های بیسیم 

2. شبکه های کابلی (Wired Network): همانطور که از نام این شبکه ها مشخص است، در این نوع از شبکه ها از کابل مسی یا فیبر نوری به عنوان واسط فیزیکی بین نقاط مختلف استفاده می شود. شبکه های کابلی به عنوان بستر ارتباطی در محل های محدود مثل یک ساختمان و یا فواصل بسیار کوتاه مورد استفاده قرار می گیرند. در این شبکه ها هر کاربر از طریق اتصال یک رشته کابل یا یک زوج فیبر نوری به قلب شبکه که می تواند سوییچ، روتر و ... باشد مرتبط شده و با سایر کاربران در ارتباط خواهد بود. کانالهای ارتباطی کابلی ، شامل کابلهای جفتی پیچیده که برای خطوط زمینی تلفن ،کابل‌های هم‌محور مورد برای شبکه‌های تلویزیونی کابلی مورد استفاده قرار می‌گیرند، و کابل‌های فیبر نوری برای شبکه‌های مخابراتی  مورد استفاده قرار می‌گیرند.

وقتی اتصال سیمی برقرار می کنید ، دیگر نگران نباشید که هکرها داده های شما را از خارج از شبکه شما رهگیری کنند.البته روش هایی برای استفاده از شبکه سیمی وجود دارد ، اما آنها نیاز به دسترسی فیزیکی به کابل یا تجهیزات کاملاً پیشرفته جاسوسی دارند. کابل ها را می توان در برابر تداخل محافظت کرد و در محفظه های محافظ برای نصب در فضای باز و زیر زمین قرار داد. از این رو اتصالات سیمی قابل اعتماد هستند. ظرفیت حمل و نقل و سرعت آنها تحت تأثیر تداخل هوا ، باران ، برف یا وسایل الکتریکی نیست. اتصالات سیمی ایمن تر از همتای بی سیم خود هستند زیرا دستگاه فقط در صورت اتصال فیزیکی توسط کابل می تواند به شبکه سیمی بپیوندند.

 انواع شبکه های کابلی 

اینترنت و اینترانت : اینترنت و اینترانت (Internet , Intranet) دو واژه شبیه به یکدیگر هستند، اما به مفاهیمی کاملا مستقل و متفاوت اشاره دارند. تشخیص تفاوت اینترنت و اینترانت به سادگی اینترنت و وب نیست. هر دو تکنولوژی برای اتصال تعداد زیادی دستگاه به یکدیگر به منظور فراهم کردن قابلیت‌هایی همچون اشتراک‌گذاری داده، کاربرد دارند. منظور از اینترنت، بزرگترین شبکه کامپیوتری دنیا است. در واقع اینترنت، به مجموعه‌ای عظیم از دستگاه‌های متصل به یکدیگر، که همگی در دسترس عموم قرار دارند، مربوط می‌شود.

داخل اینترنت، شبکه‌های دیگری نیز وجود دارند. به عبارتی اینترنت، خود حاصل به هم پیوستن میلیون‌ها شبکه کامپیوتری کوچکتر است. مهم‌ترین تفاوت اینترنت و اینترانت در اینجا مشخص می‌شود. منظور از عبارت دوم، یک شبکه خصوصی است که داخل یک سازمان یا محیطی خاص تعریف می‌شود و دسترسی همه کاربران دنیا به آن میسر نیست. به این ترتیب، دومین تفاوت اینترنت و اینترانت نامحدود بودن تعداد کاربران Internet و محدودیت تعداد کاربران Intranet است. از این موضوع نتیجه می‌شود برای دستیابی به منابع موجود در اینترنت، نیازی به احراز هویت نیست، در حالی که منابع واقع در یک اینترانت، تنها در صورت احراز هویت کاربران مجاز در اختیارشان قرار می‌گیرند. شاید کلیدی‌ترین تفاوت اینترنت و اینترانت را بتوان بحث امنیت دانست. یک دستگاه متصل به شبکه جهانی اطلاعات، توسط هر فرد دیگری قابل رویت است، به همین دلیل همواره در معرض هک و حمله‌های سایبری قرار دارد. به عبارتی یک سازمان، می‌تواند با استفاده از بستر اینترنت، به سادگی ارتباط بین دستگاه‌هایش را فراهم کند، اما در این صورت، امکان دستیابی هر فردی به داده‌های رد و بدل شده بین وسایل الکترونیکی آن وجود دارد. با راه‌اندازی یک اینترانت، سازمان اطمینان می‌یابد فقط افراد مجاز، به بستر شبکه دسترسی خواهند داشت. در نهایت به بررسی تفاوت اینترنت و اینترانت از نظر شیوه اتصال می‌رسیم. یک شبکه داخلی، می‌تواند به شکل شبکه محلی (LAN –> Local Area Network) یا شبکه گسترده (WAN –> Wide Area Network) پیاده‌سازی شود. از آنجایی که این شبکه خصوصی است و احتمالا یکی از اصلی‌ترین دلایل استفاده از آن، تامین امنیت در بستری کوچک است، احتمال پیاده‌سازی یک اینترانت از طریق شبکه شهری (MAN –> Metropolitan Area Network) کاهش پیدا می‌کند. با این حال هر سه نوع پیاده‌سازی، به وفور در اینترنت قابل رویت هستند.